Kennismaken met Lia Hoetjes

Wie is Lia Hoetjes

Mijn naam is Lia Hoetjes (1966), ik ben gehuwd en moeder van 3 kinderen. Met veel passie werk ik sinds 25 jaar in de hulpverlening.  Sinds 2014 in deze eigen praktijk voor psychosociale hulpverlening in het Willibrord Business Centrum in Heiloo. Naast deze werkzaamheden werk ik als praktijkondersteuner huisarts GGZ bij een tweetal huisartspraktijken in Uitgeest en Beverwijk.

Na mijn middelbare schooltijd ben ik in 1986 als polikliniek-assistente aan het werk gegaan in het Medisch Centrum Alkmaar. Dit heb ik met veel plezier ruim 11 jaar gedaan. De laatste jaren op een afdeling waar ik veel contact had met mensen wiens levens ingrijpend waren geraakt doordat ze de diagnose kanker hadden gekregen. Daar ontstond mijn verlangen om meer voor mensen te willen betekenen en meer met mijn talenten te willen doen dat ik op dat moment kon in de functie van afdelingssecretaresse.

Een goed inlevingsvermogen

In gesprek met anderen voel ik mij het beste op mijn plek. Ik heb, mede door wat mij zelf heeft kunnen gebeuren in mijn leven,  een goed inlevingsvermogen en begrip voor het worstelen van mensen met zichzelf en hun relaties. Ik heb destijds de sprong gewaagd en ben vol enthousiasme gestart aan de deeltijdopleiding HBO maatschappelijk werk. Tot op de dag van vandaag ervaar ik dit als een van de beste keuzes die ik voor mezelf heb kunnen en mogen maken.

In deze opleiding kreeg ik woorden aangereikt voor wat ik had gevoeld en ervaren bij mijzelf en bij anderen. Het werd me tevens duidelijk dat inzicht verkrijgen in het hoe en waarom van gevoelens en daarnaast te ontdekken dat je je anders kunt verhouden tot situaties, een groot gevoel van verlichting kan geven.  Ik ervaar het mee mogen lopen met mensen tijdens dit soort processen tot op heden als een van de meest mooie en zinvolle taken die ik in mijn leven mag doen. Het was destijds een grote stap. Een overwinning gaf het me, plezier, kracht en zelfvertrouwen.

Ik ben me in de achterliggende 25 jaar steeds blijven scholen. Ik heb ervoor gekozen me verder te willen verdiepen in hoe generaties onderling in verbinding staan en volgde de tweejarige opleiding Contextuele Hulpverlening bij Leren over Leven. Vervolgens heb ik me gespecialiseerd in hulpverlening aan paren en psychosociale oncologie. Ik volgde de opleiding tot stiefplancoach en heb ervaring en scholing rondom het begeleiden van paren die gaan scheiden. Daarnaast ben ik geschoold in de systeemtherapie, Emotionally Focused Therapy en ben gecertificeerd rouw- en verliesbegeleider.

Betrokkenheid en gelijkwaardigheid

Mijn stijl van werken kenmerkt zich door echtheid in het contact, openheid en verbinding, betrokkenheid en gelijkwaardigheid. Mensen omschrijven mij en mijn werkwijze als hartelijk en meelevend. Oprecht geïnteresseerd in uw verhaal en in u als persoon, met een goed inlevingsvermogen en een luisterend oor. Ik combineer een analytisch vermogen met een respectvolle benadering. Ik kan in gesprekken waar dit nodig lijkt ook confronterend zijn en nuchter, dit alles in een sfeer van veiligheid. Voor mij is het belangrijk dat u uw verhaal kwijt kunt en daarnaast dat u zich een stapje verder geholpen voelt.

Misschien zijn een paar gesprekken voor u voldoende, misschien kiest u uiteindelijk voor een wat een langer durend traject. Dankzij mijn brede opleiding en ervaring kan ik u kennis laten maken met meerdere perspectieven en waarheden om uw levensvragen te helpen beantwoorden.

Achtergrond

Ik kom uit een gezin met 5 kinderen waarvan ik de nakomer ben. Mijn oudste broertje is kort na zijn geboorte overleden. Mijn ouders leven niet meer. Tussen mij en mijn broer en zussen was een groot leeftijdsverschil, om precies te zijn 17, 15 en 10 jaar. Ik heb hierdoor vermoedelijk een extra snaar ontwikkeld voor de betekenis van jezelf niet verbonden voelen en hoe belangrijk het is voor je welbevinden dat je in staat bent verbinding tot stand te kunnen brengen.

Het heeft mij een grote nieuwsgierigheid en belangstelling gegeven voor menselijke relaties, hoe mensen zich onderling tot elkaar verhouden en hoe helend het kan zijn als mensen leren zich (opnieuw) te verbinden.

Daarnaast is het mij in mijn gezin van herkomst goed duidelijk geworden dat onderlinge verschillen spanningen kunnen geven. Het ervaren en meebeleven hoe mensen intens graag deze verschillen willen overbruggen en hoe moeizaam dit kan zijn als dit hen niet lukt, ben ik mij tevens pijnlijk bewust geworden.

Deze ervaringen hebben mij gemaakt tot wie ik ben. Ik heb in de achterliggende jaren het geluk gehad deze schade te mogen omzetten in schatten. Deze schatten breng ik met mij mee in mijn gesprekken met cliënten. Zij vormen de motor achter mijn verlangen om bruggen te bouwen. Ik ervaar het als mooi en dankbaar dat ik mensen kan ondersteunen in het proces van bij zichzelf en hun dierbaren deze vermogens te leren (her)kennen en daar waar nodig zo mogelijk te vergroten.